Οι "Μύθοι" του Αισώπου αποτελούν, από την αρχαιότητα, ένα από τα δημοφιλέστερα έργα της ελληνικής γραμματείας. Η έκδοση της Βενετίας, του 1877, περιλαμβάνει επιλογή "Μύθων" με απόδοση στην καθομιλουμένη γλώσσα και στο πνεύμα της εποχής και αποτελεί ανατύπωση παλαιότερης. Η εκδοτική δραστηριότητα των Ελλήνων εκδοτών στη Βενετία, παύει στα τέλη του 19ου αιώνα, έχοντας παρακμάσει. Οι "Αισώπου Μύθοι" διατηρούν την υψηλή τυπογραφική αισθητική των προηγούμενων αιώνων της εκδοτικής παρουσίας των Ελλήνων στην Βενετία. Το βιβλίο περιέχει οκτώ ξυλογραφίες. Η αναστατική έκδοση του βιβλίου από τις "Εκδόσεις του Φοίνικα", διατηρεί την τυπογραφική μορφή της βενετσιάνικης έκδοσης του 1877, "εκ του Ελληνικού Τυπογραφείου ο Φοίνιξ".
Η βιβλιοδεσία, με επένδυση από χαρτί με υφή μεταξιού, κατασκευασμένο με προβιομηχανικές μεθόδους από τον φλοιό των κλαδιών τον θάμνου locta που φύεται στα Ιμαλάια, αντιγράφει δημιουργικά τη διακοσμητική των υλικών των βιβλίων ευρείας κυκλοφορίας της εποχής.